Categorieën
Nieuws

Step ervaring 2015

Zaterdagavond 23-05-2015 was het dan zover, voor de zevende keer stond ik aan de start van één van de mooiste sportevenementen wat Fryslan kent: de stepelfstedentocht.

Een tocht die de boeken in zou gaan voor mij als één van de makkelijkste tochten die ik in zeven jaar tijd gestept heb. Het weer voor deze dag was uitermate gunstig. In de nacht met een graad of 4 was het wel wat aan de koude kant maar daar stond tegenover dat er niet of nauwelijks wind stond. Overdag hadden wij de zon erbij en steeg het kwik al snel naar een graad of 17 en kon de korte broek aan. Van de wind was niet of nauwelijks sprake.

De tocht

Omstreeks kwart voor elf werd ik door Remco Wierema van huis gehaald om vervolgens onze eerste stempel op de Bargefenne op te halen. Gezien wij dit jaar onze tocht hebben gestept voor de nierstichting en wij nog een dik uur moesten wachten voor we konden starten, zijn we eerst met de de collectebus rond geweest.

Klokslag twaaf uur klonk het startschot van de 30ste stepelfstedentocht en reden wij richting de stoplichten op Marnezijl. Ongelooflijk was het om te zien hoeveel mensen er tot diep in de Harlingerstaat stonden om ons uit te zwaaien. Zoals elk jaar staan er in de dorpen voor Harlingen aardig wat mensen aan de route, zo ook in Witmarsum waar ik mijn laatste groet kreeg van mijn naasten. Via Harlingen kwamen wij aan in Herbaijum waar wij zoals elk jaar een warm onthaal kregen. Voor de kroeg van één van de dochters van een beroemde weerman (Piet Paulusma) werd ook dit jaar alles uit de kast gehaald en mochten we weer door een erehaag met fakkels heen rijden.

In Franeker aangekomen hadden wij een kleine 25 minuten pauze en kregen we onze eerste twee stempels. Vanaf dit moment ga je dan echt de stille, donkere nacht in richting Hallum waar wij onze volgende pauze zullen hebben. Omstreeks vijf over zes kwamen wij met het gevolg aan in Dokkum. Hier mocht er vanaf kwart over zes gestempeld worden en kon je dan je eigen weg vervolgen. Remco en ik hadden ons bij het stepteam van leider Pieter van der Zee en coach Peter van der Veer gevoegd waar onder andere een maat van mij (René Salverda) ook in meesteptte. Deze groep zou uiteindelijk tot Oudermirdum compleet blijven.

Goed kwart voor acht kwamen wij aan in Leeuwarden. Snel even wat eten, een sanitaire stop en een stempel halen om vervolgens via Dronrijp naar Bolsward af te koersen. Vijf voor half tien kwamen wij onze Hanzestad binnen waar de meesten van ons even naar huis gingen om wat warms te eten en een heerlijke douche te nemen.

Vanaf half elf mocht er weer gestempeld worden en konden wij via Sneek naar het stadje Ijlst waar wij iets voor half twaaf onze stempel te pakken hadden. En dan kom je op zo’n punt van waar blijft die man met de hamer vandaag? Nee niemand in ons groepje had hem vandaag nog gezien en gingen onze weg dan maar vervolgen naar Spannenburg waar Tineke en haar collega’s met een heerlijke beker met vla op ons stonden te wachten. Een kleine break van 10 minuten even heerlijk in de zon zitten en bijpraten met familie en vrienden.

Normaal gesproken als je Sloten binnen rijdt staat zes van de zeven keer de brug open, maar deze keer hadden we geluk en konden zo door steppen naar de stempelpost. Ook deze stempel was in de pocket en de reis ging verder via Balk langs de Luts naar Oudemirdum waar wij omstreeks half twee aan kwamen. Net voor half drie kregen we te maken met een pechgeval. De achterband van Remco was lek, wij snel een nieuwe band erom heen gedaan en als een speer naar de bult toe waar de rest al stond te wachten op het startschot.

Via de zeedijk ging de tocht richting Stavoren waar we moesten wachten voor de brug. Voor ons stond ook René tussen de twee bruggen in. Na een minuut of zeven konden we weer verder. René had het geluk dat de brug voor hem eerder dicht was dan die van ons en zo was hij ook weer gevlogen. Wederom een pechgeval bij Remco (lekke band). Gelukkig was er een reservestep aanwezig en kon hij snel zijn weg weer vervolgen om in achtervolging te gaan op ons. Bij Molkwerum waren Titus van der Pol en ik alleen nog bij elkaar en zijn uiteindelijk door gestept naar Hindeloopen waar we bij de volgbus hebben gewacht op de rest van de groep. Na een kwartier ging de rit verder naar Workum. In Workum aangekomen waren er veel toeschouwers die ons nog aanmoedigden voor de laatste 12 km naar Bolsward.

Oowja die man met de hamer die heb ik vandaag niet meer gezien, had zeker ook een vrije dag. En dan begint het aftellen Parrega, Tjerkwerd en ja hoor daar was ons mooie stadsie Bolsert. Wederom was er een vracht publiek op de been. Elk jaar lijken het er wel meer te worden en elke keer blijft het genieten om zo binnen gehaald te worden. Dit is iets waar je nooit aan zal wennen. Bolsward dank daarvoor!

De nierstichting

Hoe kwamen wij op het idee om deze tocht te steppen voor de nierstichting? Daniël van der Zee (zoon van bestuurslid Cor en een vriend van ons) lijdt al zeventien jaar aan een nierziekte. Op zijn twaalfde kreeg hij last van zijn nieren. Nu ruim zeventien jaar later heeft Daniël al twee keer een donornier mogen ontvangen. Eén van zijn vader en één van een onbekende donor. Helaas hielden beide nieren het maar twintig maanden vol, dit komt doordat Daniël een ziekte heeft die de nieren aanvalt en kapot maakt. Hij is vanaf nu aangewezen op dialyse. Dit houdt in dat hij om de dag zeven en een half uur aan de dialyse moet. Samen met zijn vriendin Stephanie hebben zij de actie ‘elfsteden fietsen voor de nierstichting’ gestart en hoopten hiermee zoveel mogelijk geld in te zamelen voor onderzoeken naar een draagbare kunstnier zodat hij en zijn mede lotgenoten in de toekomst een leven kunnen hebben zonder dialyse.

Gezien wij een hele hechte vriendengroep hebben, werd er meteen geld bij elkaar gelegd en besloten Jurrien Huitema, Remco Wierema, Maarten Botermans en ik om voor dat bedrag deze elfstedentoocht te steppen. Vlak voor wij bij de finish aankwamen kregen wij een cheque in de handen gedrukt van de burgemeester van onze vriendengroep (Age Wildschut) met een bedrag van €620,- erop. Daniël die samen met zijn vriendin nietsvermoedend bij de finish stonden te kijken hoe de één na de andere stepper zijn/haar laatste stempel in ontvangst mocht nemen, was blij verrast toen wij met de cheque voor hem over de finishlijn heen stepten. Ik neem nogmaals mijn petje voor Daniël af, dit omdat hij Pinkstermaandag zijn eigen elfstedetocht ook heeft weten te volbrengen samen met zijn vriendin, vader en broer. Op het moment dat ik dit stukje schrijf staat het totaalbedrag wat er tot nu toe gedoneerd is op €6459,82,-.

Een woord van dank

Ik wil de organisatie, vrijwilligers, supporters, sponsors en natuurlijk teamleider Pieter v/d Zee en coach Peter v/d Veer bedanken voor deze prachtige dag die mij nog lang zal heugen.

Met een sportieve groet,

Wiebe Palstra

Mochten jullie naar aanleiding van dit stukje willen zien hoe een aankomst in Bolsward kan zijn? klik dan op deze link die Albin Rikkerink ons op stuurde.

https://www.youtube.com/playlist?list=PLz35k2VRZ21S3Eh0aseCNCXwnNOM5I1xs